طبق یک بررسی تحلیلی جدید، واکسن کرونای آکسفورد تا ۱۲هفته بعد از تزریق نخستین دُز، ۷۶ درصد مصونیت ایجاد می‌کند.

محققان دانشگاه آکسفورد می‌گویند که واکسن‌ آن‌ها می‌تواند انتقال ویروس کرونا را ۶۷ درصد کاهش دهد. طبق نسخه پیش از چاپ مقاله‌ای که روز سه‌شنبه منتشر شد، سه ماه بعد از تزریق دُز دوم نیز اثربخشی واکسن در جلوگیری از کووید-۱۹ به ۸۲/۴ درصد افزایش می‌یابد.

دولت بریتانیا که بازه زمانی میان تزریق دُزهای اول و دوم را افزایش داده بود، با موجی از انتقادات مواجه شد اما حالا محققان آکسفورد می‌گویند طبق این یافته که هم‌اکنون مجله لنست در حال بررسی آن است، تصمیم دولت درست بوده است.

اندرو پُلارد، استاد و محقق ارشد آزمایش واکسن آکسفورد می‌گوید: «بیش از ۲۵ سازمان تنظیم مقررات و از جمله سازمان تنظیم مقررات فراورده‌های دارویی و بهداشتی بریتانیا (ام.اچ.آر.ای) و سازمان داروی اروپا (ای.ام.ای)، براساس داده‌های مقدماتی، برای مصرف اضطراری واکسن مجوز صادر کرده بودند و این داده‌های جدید و مهم، بر داده‌های اولیه صحه می‌گذارد. همچنین این داده‌ها بر بازه ۱۲ هفته‌ای بین دُز اصلی و تقویتی مندرج در خط‌‌مشی توصیه‌ای  کارگروه مشترک تزریق واکسن و ایمن‌سازی (جی.سی.وی.آی)، مهر تایید می‌زند و به ما مجددا اطمینان می‌دهد که از ۲۲ روز بعد از تک دُز واکسن، مصونیت ایجاد می‌شود.»

مت هنکاک، وزیر بهداشت بریتانیا، ضمن ابراز خوشحالی از این یافته‌ها گفت که نتایج این تحقیق «واقعا دلگرم‌کننده» است و «واکسن به همه‌گیری پایان می‌دهد».

بررسی تحلیلی انجام گرفته درباره تزریق واکسن کرونا به مردم بریتانیا، نشانگر آن است این واکسن در جلوگیری از انتقال کرونا اثری چشمگیر دارد و موارد مثبت در میان کسانی که در مرحله آزمایشی واکسن آکسفورد در بریتانیا، واکسن تزریق کرده‌اند، ۶۷ درصد کاهش یافته است.

این نخستین بار است که در مورد قابلیت این واکسن در جلوگیری از انتشار ویروس کرونا، داده‌هایی تحلیلی انتشار یافته است. این یافته‌های جدید از ۲۰۱ پرونده دیگر ابتلا به کووید-۱۹ استخراج شده‌اند  که تا هفتم دسامبر در آزمایش‌های آکسفورد در بریتانیا، آفریقای جنوبی و برزیل، به ثبت رسیده بودند.  طبق این بررسی، هیچ‌یک از ۱۲ هزار و ۴۰۸ نفری که تک دُز این واکسن را تزریق کرده بودند، از ۲۲ روز پس از ایمن‌سازی، به علت کووید-۱۹ راهی بیمارستان نشده‌اند.

به گفته آکسفورد، بازه تزریق دُز بر کارایی واکسن اثری «چشمگیر» داشته است. بنا بر این مقاله، بعد از ۱۲ هفته یا بیشتر، که دُز دوم  تزریق شده، اثربخشی واکسن ۸۲/۴ درصد بوده در حالی که وقتی دُز دوم را کمتر از شش هفته بعد از دُز نخست تزریق کردند، این شاخص ۵۴/۹ درصد بوده است.

به گفته محققان دانشگاه آکسفورد، بررسی تحلیلی آن‌ها نشان می‌دهد که بازه تزریق دُز، بر اثربخشی واکسن اثر بیشتری دارد نه مقدار دُز. دانشگاه آکسفورد همچنین اعلام کرده است که این یافته با تحقیقات قبلی در مورد بازه زمانی بین تزریق دُز اصلی و دُز تقویتی واکسن آنفولانزا، ابولا و مالاریا نیز همخوانی دارد.

اوایل همین ماه، رئیس بخش تحقیقات شرکت آسترازنکا هم گفته بود که بازه هشت تا ۱۲ هفته‌ای بین تزریق دُزها، «نقطه بهینه» اثربخشی است؛ در حالی که شرکت داروسازی فایزر ایالات‌متحده گوشزد کرده بود واکسن خودشان را با چنین بازه‌ای آزمایش نمی‌کند.

سازمان داروی اروپا نیز با ناکافی خواندن داده‌ها برای تعیین کارایی واکسن آکسفورد در افراد بالای ۵۵ سال موجی از نگرانی به راه انداخت اما محققان دانشگاه آکسفورد و شرکت آسترازنکا مصر بودند که واکسن در تمامی رده‌های سنی کارایی دارد.

استفن ایوانز، استاد ارشد دارو و همه‌گیرشناسی مدرسه عالی بهداشت و پزشکی حاره‌ای لندن، می‌گوید که انتشار تحلیل‌ها و داده‌های بیشتر دانشگاه آکسفورد، «خیلی کمک» کرد. او گفت: «این داده‌ها قطعا مدارکی دال بر این که فاصله افتادن بیش از ۲۸ یا ۴۲ روز میان تزریق دو دُز از این واکسن، باعث کاهش ایمنی نهایی نمی‌شود، به دست می‌دهد و نتایج تحقیقات قبلی را تایید می‌کند که در هر حال، اثرگذاری نهایی بهتر می‌شود.»

وی می‌افزاید: «‌این داده‌ها را نباید نشانه‌ای بر یافتن پاسخ برای همه پرسش‌ها دانست؛ اما به هیچ‌ وجه نشان نمی‌دهد توصیه کارگروه مشترک تزریق و ایمن‌سازی در فاصله‌گذاری میان تزریق دو دُز از این واکسن اشتباه بوده است. البته این پرسش‌ها در مورد سایر واکسن‌ها هم پاسخ مستقیمی ندارد، اما دلیلی هم در دست نیست که قطعا نتایج متفاوتی داشته باشند.»

آکسفورد قرار است در روزهای آینده نتایج تحقیقات بیشتر در مورد قدرت این واکسن در مقابله با انواع مختلف ویروس کرونا را منتشر کند.

روز سه‌شنبه دو مقاله جدید منتشر شد که هرکدام نشان می‌داد واکسن کووید-۱۹ ساخت فایزر و بایون‌تک، قدرت مقابله با نسخه بریتانیایی ویروس را دارند؛ اما محققان دانشگاه کمبریج دریافتند که وقتی جهش موسوم به «ای۴۸۴کی» را بر این نوع ویروس اعمال کردند، برای مقابله با ویروس «به میزان بیشتری پادتن نیاز بود».

به گفته محققان، طبق این یافته‌ها که هنوز داوری نهایی نشده‌اند، واکسن فایزر/بایون‌تک ممکن است در مواجهه با جهش ای۴۸۴کی که در نسخه‌های آفریقای جنوبی و برزیلی ویروس رخ داده است، ضعیفتر عمل کنند.

محققان کمبریج نمونه‌های خون ۲۶ فرد ۲۹ تا ۸۹ ساله را بررسی کردند که اولین دُز واکسن فایزر را سه هفته پیش تزریق کرده بودند. این گروه از پژوهشگران بخش مایع خون را که حاوی پادتن است جدا کردند و در معرض ویروس‌های آزمایشگاه‌ساز سارس-کوو۲ که عامل کووید-۱۹ هستند، قرار دادند. این گروه دریافتند که در مقایسه با انواع قبلی و قدیمی‌تر، برای مقابله با نوع بریتانیایی این ویروس به دو برابر پادتن نیاز است. به گفته این محققان، وقتی جهش ای۴۸۴کی را هم بر این ویروس اعمال کردند، برای مقابله با ویروس به حدود ۱۰ برابر پادتن در سِرُم (خون مایعی که پس از حذف گلبول­ های قرمز و عناصر لخته­ کننده از پلاسمای خون باقی می­ ماند)، نیاز بود.